Καλή ερώτηση! Στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος για μετακίνηση σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας.
Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι συνηθισμένος να δουλεύει σε ορισμένες συνθήκες. Όταν πηγαίνουμε ψηλότερα είναι απαραίτητη η προσαρμογή στις νέες συνθήκες.
Το υψόμετρο αρχίζει να επιδρά στα 1500 με 2000 μέτρα. Ο οργανισμός αρχίζει να συμπεριφέρεται λίγο διαφορετικά στην προσπάθεια να ανταποκριθεί στις μεταβολές της συγκέντρωσης του οξυγόνου. Ταχεία άνοδος στα 2500 μέτρα θα οδηγήσει στην εμφάνιση νόσων λόγω του υψομέτρου.
Αν προηγηθεί αρκετός χρόνος για προσαρμογή, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να τα καταφέρουν σε υψόμετρα ανάμεσα στα 5000 (καταυλισμός βάσης του Έβερεστ) και στα 5500 μέτρα. Πάνω από τα 5500 μέτρα λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι μπορούν πλέον να προσαρμοστούν. Η κατάσταση της υγείας και οι ικανότητες επιβαρύνονται.
Επομένως τι διαφέρει το ταξίδι σε μεγάλο υψόμετρο; Η κύρια διαφορά σχετίζεται με το γεγονός ότι καθώς αυξάνεται το υψόμετρο ελαττώνεται η ατμοσφαιρική πίεση του αέρα (ο αέρας γίνεται «αραιότερος») και αυτό σημαίνει ότι με κάθε αναπνοή εισέρχεται λιγότερο οξυγόνο στον οργανισμό. Το οξυγόνο είναι απαραίτητο για την παραγωγή ενέργειας, για την κίνηση, αλλά και απλά για να κρατηθεί ο οργανισμός ζωντανός – για τον εγκέφαλο και την πέψη, για την επούλωση τραυμάτων και όλα τα φυσιολογικά πράγματα που κάνει ο οργανισμός μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Καθώς το σώμα λαμβάνει λιγότερο οξυγόνο, προσαρμόζεται. Η αναπνοή γίνεται γρηγορότερη και βαθύτερη. Περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου.
Οι μεταβολές χρειάζονται χρόνο. Αν όλα γίνουν με το ρυθμό που πρέπει, διαφυλάσσεται η υγεία. Η πολύ ταχεία άνοδος οδηγεί σε κίνδυνο για την εμφάνιση νόσων που σχετίζονται με το υψόμετρο όπως η Οξεία Νόσος των Ορέων (ΟΝΟ).